Stage

Ik heb nu al een weekje stage achter de rug, dus tijd om jullie even te vertellen hoe het er daar allemaal aan toe gaat. Allereerst geraak je niet zomaar binnen in het gebouw. Aan de ingang staan er van die poorten zoals je ook in metro's vindt. Je moet je studentenkaart langs zo'n poort schuiven en dan kan je binnen. Nieuwsgierige toeristen kunnen er dus niet zomaar eens even een kijkje nemen. Mijn bureau bevindt zich op verdiep E. Eigenlijk is het helemaal niet zo'n mooie bureau. Toch niet wat je zou verwachten van Oxford. Ik deel het met een Australische, vrouwelijke post-doc en een Amerikaanse, mannelijke post-doc.

Voorlopig ben ik in drie projecten ingeschreven. Het eerste project onderzoekt hoe wij een beeld van onszelf maken en zo de wereld anders waarnemen. Even een voorbeeldje. Stel dat je ingedeeld wordt in een blauw team en je partner wordt ingedeeld in het rode team. Op dat moment zal je veel beter alle rode kleuren opmerken. Hetzelfde gebeurt wanneer je ingedeeld wordt in het blauwe team: het kleur blauw zal dan voor jou veel opvallender worden. Dit onderzoek doen we bij gezonde proefpersonen. Op de site van onze faculteit ( http://www.psy.ox.ac.uk/participate/behavioural-study-to-evaluate-how-social-factors-affect-your-perception ) kan je momenteel mijn advertentie zien om proefpersonen te recruteren.

Het tweede project waar ik aan meewerk onderzoekt hoe hersenschade een negatieve invloed kan hebben op onze sociale capaciteiten. Opnieuw even een voorbeeld: "Anna heeft net een nieuw appartement gekocht. Ze gaat shoppen in de stad en koopt nieuwe gordijnen voor haar kamer. 's Avonds nodigt ze haar vriendin Elke uit om het appartement te komen bekijken. Elke ziet de kamer van Anna en zegt "zo'n lelijke gordijnen! Ik zou zo snel mogelijk nieuwe kopen!". Heeft iemand iets verkeerds gezegd of gedaan?". Mensen met frontale problemen zullen typische moeite hebben met zulke vragen. Deze week mocht ik de test volgen bij een vrouw met frontotemporale dementie en zij kon dit duidelijk niet. Wel interessant om te zien!

Het derde project werkt rond neglect. Neglect wil zeggen dat je het linkerdeel van de ruimte zal negeren wanneer je schade hebt aan de rechterkant van de hersenen. Typisch zullen die mensen slechts de helft van hun bord opeten of slechts één kant van hun haar kammen. In hun gedachten gebeurt hetzelfde. Als je een patiënt bijvoorbeeld zou vragen om de markt van Brugge te beschrijven (uiteraard moet hij deze goed kennen)  dan zou deze slechts de helft ervan kunnen beschrijven. Het beeld dat ze beschrijven wisselt afhankelijk van de kant waar ze in hun gedachten staan. Vreemd he!

Ziezo, nu weten jullie wat meer over wat ik daar allemaal uitspook. Dit weekend is het trouwens opendeurdag in de faculteiten van Oxford. Zondag moet ik meehelpen uitleg geven over het centrum dat onderzoek doet naar de psychologische effecten van beroertes.